υπόχρους

-ουν, και ασυναίρ. τ. ὑπόχροος, -ον, Μ

ὑπόχροιος.*

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + -χρους / -χροός (< χρώς «χρώμα, επιδερμίδα»), πρβλ. σύγ-χρους].